Mooie Blog

Mooie Blog

Het wordt weer eens tijd voor een blog. Sinds ik ben begonnen met Missie Marieke gebeurd er veel. Zo kom ik vele mensen uit vroegere tijden tegen. Zo ook Josje, zij vertelde mij dat ik een echt voorbeeld voor haar ben geweest. Dit raakte mij en ik heb Josje dan ook gevraagd of zij dit verhaal voor mij op papier wilde zetten. En of ik het met iedereen mocht delen en dat mag. Met trots en dankbaarheid deel ik dan ook deze blog. Dankjewel Josje!

In groep drie was ik al volop bezig met wat ik later wilde en kon worden. Ik had de droom om chirurg te worden, maar begreep dat dat niet helemaal binnen de mogelijkheden lag vanuit mijn rolstoel. Daarom stelde ik deze droom bij en besloot ik CliniClown te worden. Toch had ik zo mijn twijfels, zo jong als ik was. Zou dat allemaal wel kunnen vanuit de rolstoel?

Tot we opeens een stagiaire in de klas kregen: Marieke zij liep stage als klassenassistente. Ze zorgde voor de kinderen die zelf hun jas niet aan konden doen, niet zelf naar de wc konden, hulp nodig hadden bij het eten en dat soort dingen.

Voor mij was Marieke heel bijzonder. Dit kwam vooral omdat ze alles kon wat de andere klassenassistentes konden. Terwijl zij zelf een een lichamelijke beperking heeft. Zij was mijn eerste motivatie om later als ik groot zou zijn verder te studeren. En net als ieder ander te gaan werken!

Zij schreef destijds in mijn vriendenboekje. Helaas zonder achternaam, waardoor ik haar niet kon vinden. Ik ben haar nooit vergeten, omdat het zo belangrijk voor mij was enigszins te kunnen spiegelen en zo beter over mijn toekomst te dromen.

Via via heb ik haar onlangs toch gevonden. Marieke blijkt ondertussen een eigen bedrijf en twee kinderen te hebben! Ook weer bijzonder, want ik ben in verwachting van onze eerste kleine en ken weinig andere moeders met een lichamelijke beperking.

Marieke bedankt dat je mijn eerste motivatie was om ondanks mijn lichamelijke beperking een normaal leven te leiden!